Kaplica na Piazza jest marmurowym tabernakulum, które stoi u podnóża Torre del Mangia na Piazza del Campo w Sienie, w porównaniu z profilem ratusza i jedynego budynku wystającego z powierzchni placu.

Został zbudowany w 1352 roku, aby podziękować Dziewicy Maryi za ucieczkę od zarazy, która nawiedziła miasto w 1348 roku. Jego budowa, zapoczątkowana przez Domenico di Agostino, trwała długo: narożne filary były kilkakrotnie przebudowywany i przybrał swoją obecną formę w 1376 r. pod kierunkiem Giovanniego di Cecco. W tym czasie były to jedyne filary z prostym pokryciem dachu. Rzeźby umieszczone w gotyckich niszach pilastrów zostały wykonane tylko między 1378 a 1382 rokiem przez Mariano d'Angelo Romanelli i Bartolomeo di Tommé o nazwie Pizzino. Ten ostatni tworzył tylko San Bartolomeo (poniżej w lewym filarze naprzeciwko), podczas gdy wszystkie inne należą do pierwszego. Marmury w bocznej obudowie, ozdobione ornamentem z Pizy z XIII wieku, pochodzą prawdopodobnie ze starożytnej chrzcielnicy katedry, rozebranej po utworzeniu baptysterium. Marmury na froncie zostały odbudowane w 1846 r. Przez Eneę Becheroni.
Prosty baldachim, który go wspierał, zastąpił Antonio Federighi w latach 1461–1468 z prostym sklepieniem renesansowym na okrągłych łukach; dziwaczne i antyczne dekoracje koronacji są również zasługą tego samego autora.
Nad ołtarzem, między 1537 a 1539 rokiem, Giovanni Antonio Bazzi, znany jako Il Sodoma, freskował Madonnę z Synem i Bogiem Ojcem, którego szczątki zachowały się do dziś w Muzeum Miejskim wewnątrz Palazzo Pubblico. Bramy z kutego żelaza pochodzą z XIV wieku, dzieło Conte di Iello Orlandi i Pietruccio di Betto.