Zamek Quattro Torra to warowny budynek pochodzący z XIV wieku; należał do rodziny Cinughi, a następnie do rodziny Bichi. Służył do obrony miasta Siena, podczas wojny w 1555 roku był to kwatera markiza Marignano, która utraciła większość słynnych mebli.
Wraz z wejściem miasta do domen Medyceuszy straciła swoją funkcję obronną, by stać się rezydencją wiejską, jednak bez prawdziwej przemiany w willę.
Od 1885 roku należy do rodziny Ponticelli.

Wyposażona w cztery narożne wieże, które nadają jej nazwę, różną w planie, ale podobną wysokością i kształtem, stoi na odosobnionej polanie, otoczonej drzewami oliwnymi, cyprysami i innymi gatunkami drzew.
W całości z cegły ma imponującą powierzchnię zewnętrzną, wzmocnioną skarpą, wokół której, w miejscu fosy, znajduje się wąski ogród z żywopłotami o geometrycznym wzorze. Ciągły kurs smyczkowy wyznacza szlachetną podłogę, podczas gdy wszystkie korony, zarówno twierdzy, jak i wież, mają dekorację wykonaną z ramy trylobatowych łuków wiszących i rzędów cegieł ułożonych w kratę, aby stworzyć żywy światłocień trina. Otwory są głównie z obniżonym łukiem, a także z pewnymi otworami strzelniczymi. Na głównych bokach znajdują się trzy osie, plus jedna dla wież, po każdej stronie zewnętrznej, które stają się dwiema na górze większych. Liczne dziurki na ścianach.
Z portalu z typowym sieneńskim podwójnym łukowatym nadprożem, zwieńczonym instalacją wodną, ​​wchodzi się na mały wewnętrzny dziedziniec z nieregularnym czworobokiem, portykowanym z trzech stron i wspartym na ośmiokątnych lub histologicznych filarach. Tutaj krótka klatka schodowa również z cegły prowadzi do szlachetnej podłogi.