Kościół San Giacomo znajduje się w Sienie na via di Salicotto i jest dziś oratorium Contrada della Torre.

Kościół został zbudowany w latach 1532–1536 dzięki podziękowaniom za zwycięstwo Camollii w 1526 r. nad wojskami papieskimi i florenckimi. Ponieważ bitwa miała miejsce 25 lipca 1526 r., W dniu, w którym jego patronem był św. Jakub Większy, kościół otrzymał imię świętego. Właśnie dzięki zaletom wyrażonym przez wojska okręgu Salicotto podczas bitwy, która została przyznana mieszkańcom okręgu, aby zbudować kościół na ich terytorium, który przez lata przeszedł wówczas w posiadanie Contrada della Torre.

Nic nie zostało z pierwotnej XVI-wiecznej struktury, ponieważ kościół został zmieniony i powiększony około 1665 r. i ponownie konsekrowany w 1702 r., ponownie 25 lipca, w rocznicę bitwy pod Camollia. Przy tej okazji fasada została również przebudowana, interwencja, która nie jest już dziś widoczna w przypadku próby przywrócenia dzieła, wykonanego pod koniec XIX wieku, przez Sieneńskiego purystę architekta Giuseppe Partiniego. Rekonstrukcja dzwonnicy należy przypisać Agenore Socini, począwszy od 1901 roku. Wnętrze ma jedną halę apsydalną z czterema przęsłami o różnej długości. Sklepienie jest ozdobione freskami autorstwa Dioniso Montorselli z Chwałą św. Jakuba (1700-1702), a stiuki autorstwa Iacomo Franchiniego, który pracował w tym samym roku. Najstarszym zachowanym dziełem jest Madonna wśród świętych Giacomo i Cristoforo po Giovanni di Lorenzo, umieszczona na ołtarzu po prawej stronie (około 1545 r.). Dzieło wciąż chce świętować zwycięstwo bitwy pod Camollia, ponieważ 25 lipca jest również świętem świętego Krzysztofa i świętego Jakuba. Na głównym ołtarzu znajduje się męczeństwo św. Jakuba, dzieło podpisane i datowane na rok 1605 przez Rutilio Manetti, któremu zawdzięczamy Ukrzyżowanie z Certosa di Maggiano foranea, ale stworzone przez artystę 20 lat później (1625) w okresie, w którym artysta był zdecydowanie pod wpływem światłocienia Caravaggesque. Inne mniej cenne dzieła pochodzą z drugiej połowy XVII wieku i głównie świętują postać świętego Jakuba.

Istotną pracą jest zamiast tego Andata al Calvario, późna praca Sodomy (około 1546) zachowana w pobliskim muzeum dzielnicy.