„Congrega” rodziny Rozzi, założona w 1531 r., Po zostaniu akademią w 1690 r., Stała się, szczególnie w XIX w., Jedną z najbardziej prestiżowych instytucji kulturalnych w Sienie. Po skorzystaniu z Saloncino w swojej działalności w siedzibie Opery Metropolitana, Akademia, po wielkomiejskim zakazie korzystania z Saloncino, postanowiła w 1804 r. Wybudować nowy teatr na terenie swojej siedziby mieszczącej się na Piazza di San Pellegrino (dziś Niepodległość) zaprojektowany przez architekta Sienese Alessandro Doveri.

Wiosną 1817 r. nowy teatr został otwarty i otwarty dla publiczności: sala w kształcie podkowy z 71 scenami podzielonymi na cztery zamówienia prezentowała eleganckie formy włoskiego typu teatralnego. W XIX wieku teatr interesował się różnymi okresami renowacji i renowacji, przede wszystkim dekoracjami, a oprócz Doveriego widział także architektów takich jak Augusto Corbi i Giuseppe Partini oraz dekoratorów takich jak Vincenzo Dei, Giuseppe Marchesi, Alessandro i Giuseppe Maffei.

W sukience odnowionej przez restaurację Corbi (1873) teatr prowadził intensywną działalność prozatorską do 1945 roku, kiedy po przedstawieniu na cześć wojsk sprzymierzonych został uznany za niezdatny do użytku z powodu zgłoszonych szkód podczas wojny. Teatr przeszedł długi okres zamknięcia i dopiero w latach 70. Akademia rozpoczęła plan naprawczy, który został przerwany z powodu braku funduszy.

W 1985 r. prace zostały wznowione dzięki pierwszemu porozumieniu zawartemu między Akademią a administracją miejską (poprzez pokrycie finansowe prac gmina miała przez 25 lat zarządzanie Teatrem). Po dalszym finansowaniu przez Administrację Miejską, prace konserwatorskie, zaprojektowane przez architekta Massimo Bianchiniego, zostały zakończone w 1998 roku.

Miasto Siena odzyskało w ten sposób jedną ze swoich najbardziej ważne i znaczące teatry.