Museo dell'Opera del Duomo w Sienie znajduje się obok katedry, która mieściła się w odpowiedniej nawie „Duomo Nuovo”, zgodnie z czternastowiecznym projektem rozszerzenia, który nigdy nie został ukończony.
Galeria zawiera prace Duomo, w tym większość produkcji artystycznej Duccio di Buoninsegna, z absolutnym arcydziełem Majestatu, które niegdyś zdobiło główny ołtarz katedry i witraż poświęcony Dziewicy Assunta i to zostało umieszczone wysoko w otchłani katedry. Rzeźby Giovanniego Pisano (zaczerpnięte z fasady katedry Duomo), Donatello, Jacopo della Quercia, Giovanni Duprè itd. Były częścią stroju katedry i są teraz eksponowane na parterze muzeum.
Wśród obrazów znajdują się dzieła Pietro i Ambrogio Lorenzetti, Gregorio di Cecco, Sano di Pietro, Matteo di Giovanni, Domenico Beccafumi, Francesco di Valdambrino.

Muzeum powstało w 1870 roku i od tego czasu było wielokrotnie wzbogacane i odnawiane.

Muzeum jest dostępne z sali z fragmentami architektonicznymi i rzeźbami pochodzącymi zarówno z fasady, jak iz boków oraz z wnętrza katedry.

Duża piętnastowieczna brama z kutego żelaza spoczywająca na plutei szkoły Nicoli Pisano dzieli tę przestrzeń na dwie strefy. W pierwszym stoją płaskorzeźby ze Zwiastowaniem, ucieczką do Egiptu i Adoracją Mędrców z pieve Ponte allo Spino w Sovicille i datowane na koniec XIII wieku. Podążaj za sarkofagiem cesarskiej epoki z bóstwami morskimi, marmurowym plutusem z Mater Ecclesiae wśród symboli ewangelistów ze szkoły Giovanniego Pisano, płaskorzeźby z San Bernardino din Urbano da Cortona i Leone Giovanniego Pisano.

Zaraz po bramie dwa Sienese wilki były już na kolumnach naprzeciwko fasady katedry, jeden przypisany Giovanni Pisano i jeden Urbano da Cortona. W centrum Madonna del Perdono by Donatello, z portalu rejsu Duomo i relief z Madonną i Dzieciątkiem, św. Hieronimem i kardynałem Antonio Casini, na kolanach, Jacopo della Quercia, dojrzała praca już na ołtarzu Casiniego. Dziesięć posągów opierających się o filary jest autorstwa Giovanniego Pisano (1284-1296) i pochodzi z fasady: od lewego Mojżesza, od Maryi Mojżesza, Symeona, Sybilli, Izajasza, Balaama, Dawida, Habakuka, Platona, Salomona. Inne rzeźby z XIV wieku, między filarem i filarem, są zamiast szkoły artysty, z prawdopodobnymi interwencjami mistrza. Dwa byki i koń są również dziełem Giovanniego Pisano.

Fragmenty Madonny z Dzieciątkiem i przodków Chrystusa wiszące w lewym górnym rogu przypisywane są Giovanni di Cecco (około 1377) i pochodzą z obramowania okna różanego. Na tylnej ścianie duży witraż Assunty, zwany przez Duccio, zajął miejsce wielkiego ołtarza Chrztu Chrystusa przez Brescianino z jego ołtarzem 1689. piętro z przodu i wewnątrz katedry, w tym święcenia kapłańskie Nastagio Gasparre'a (1450), sześć sześciokątów z Age of Man Antonio Federighi (1475) i cztery małe epizody biblijne oparte na projekcie Beccafumi.

Pierwsze piętro otwiera Sala di Duccio, zdominowana przez Majestat Duomo ze Sieny i panele, które tworzyły tył, predella i guziki. Arcydzieło otwierające wspaniały sezon malarstwa Sieneńskiego. W pokoju znajduje się kolejne arcydzieło, Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (1342) Pietro Lorenzetti, również z ołtarza katedry i Madonna di Crevole, wczesne dzieło Duccio.
Drzwi po prawej prowadzą do pokoju, w którym trzy szesnastowieczne szafy zaprojektowane przez Riccio zachowały drewniane rzeźby Jacopo della Quercia i współpracowników. W innym sąsiednim pokoju znajduje się XIV-wieczny drewniany krucyfiks z dwoma żałobnikami autorstwa Domenico di Niccolò dei Cori z kościoła San Pietro a Ovile (1417).
Również z Sala di Duccio można uzyskać dostęp do pokoju, w którym znajdują się oryginalne elementy architektoniczne Nowej Katedry i XIX-wieczne bajki związane z podłogą katedry, a także szkice do mozaik na fasadzie autorstwa Alessandro Franchi i Luigiego Mussiniego. W oknach iluminowane rękopisy (XIV i XV wiek) i różne rysunki dotyczące projektów katedry, w tym pergamin z projektem wieży dzwonowej we Florencji, którą niektórzy uważają za autograf Giotta