Teatro dei Rinnovati to teatr w Sienie położony w Palazzo Pubblico na Piazza del Campo.

Najważniejszy teatr w Sienie i prowincji zawdzięcza swoje początki adaptacji Sali Rady zbudowanej w XIV wieku na tyłach Palazzo Pubblico. Ta sala, gdzie już przy okazji przybycia Karola V w 1536 r., Ustanowiono na jego cześć uroczyste obchody, w 1560 r. Została zaadaptowana na stałe miejsce pokazów, ze sceną i galerią, zaprojektowaną przez Bartolomeo Neroniego zwaną Riccio. Po pierwszym zarządzeniu powierzonym Accademia dei Filomati, a następnie połączonym z Intronati, pierwszy pokój został zniszczony w 1647 r. I odbudowany najpierw w drewnie, a następnie w bardziej stabilnej konstrukcji zaprojektowanej przez architekta Carlo Fontanę.

Nowy teatr w kształcie litery U z 107 scenami na czterech zamówieniach został zainaugurowany w 1670 r. przez Argię, dramatyczną pracę muzyczną. W 1742 r. Teatr został zniszczony w wyniku pożaru i po tymczasowym zakwaterowaniu został odbudowany i otwarty w lipcu 1750 r. Przez L'Adriano w Syrii. Rok później nowy pożar wymagał kolejnej bardziej znaczącej interwencji. Po przywróceniu dachu pod dyrekcją wielkiego księcia Giuseppe Ruggieri, nowy teatr został zrealizowany w ramach projektu i pod kierunkiem słynnego architekta teatralnego Antonio Galli z Bibbieny. W lipcu 1753 r., Wraz z przygotowaniem Tito Manlio del Salvi, teatr ponownie został ponownie otwarty i w formie, która mimo pewnych późniejszych przeróbek dotarła do naszych czasów: plan w kształcie dzwonu z 88 skrzynkami, w tym barcacce i scenami wdów, rozmieszczonych na czterech rzędach i oddzielonych dużą sceną przez proscenium utworzone przez podwójny pień kolumn gigantycznego porządku korynckiego. Dzięki bogatym dekoracjom stworzonym przez Bibienę i wykonanym przez dekoratorów takich jak Liborio Guerrini, Giuseppe Lusini i Pietro Montini, teatr stanowił ważny przykład neoklasycznego smaku włoskiego teatru, który byłby bardzo szczęśliwy w Sienie.

Ale niefortunne wydarzenia w teatrze się nie skończyły. W 1798 r. Trzęsienie ziemi poważnie uszkodziło budynek przede wszystkim w rogu sceny w kierunku rynku i wymagało znacznej interwencji rekompensaty powierzonej wielkomiejskim architektom i inżynierom Salvettiemu, Del Rosso, Delli Porta i Nini. Przy tej okazji Accademia degli Intronati zdecydowała się sprzedać teatr, który został zakupiony w XIX wieku przez Accademia dei Rinnovati, która oprócz leczenia dachu, zapewniła teatrowi inne pomieszczenia do życia akademickiego.

W XIX wieku, pod panowaniem nowej Akademii, teatr był zainteresowany różnymi interwencjami, przede wszystkim związanymi z królewskim pudełkiem, sceną, garderobami i pokojami dla chórzystów i kustosza, który widział ich zaangażowanych architekci tacy jak Agostino Fantastici, Alessandro Doveri, Giuseppe Partini i Augusto Corbi. Nawet wystrój wnętrz był kilkakrotnie odnawiany.

Teatr uznany za niezamieszkalny w 1927 r. został sprzedany gminie przez Accademia dei Rinnovati w 1935 r. Dzięki finansowaniu Monte dei Paschi administracja miejska przystąpiła do przeprowadzenia prac mających na celu konsolidację budynku i uczynienie go bezpiecznym. przed ryzykiem pożaru: stare drewniane kratownice dachu zostały zastąpione żelaznymi kratownicami, a także podłogi wykonane teraz z żelaza, cegły i betonu zbrojonego. Te uciążliwe prace, przerwane z powodu wojny, wznowiono w 1948 r. I zakończyły się w 1950 r., Kiedy teatr został ponownie otwarty na tydzień muzyki w Sienie. Natomiast instalacje elektryczne i termiczne zostały całkowicie odnowione w latach 80-tych.

Dzięki tym pracom to, co można uznać za jeden z najważniejszych teatrów historycznych nie tylko w Sienie, ale iw całej Toskanii, nadal gwarantuje intensywną działalność teatralną zarządzaną bezpośrednio przez administrację miejską i skupioną w miesiącach zima w sezonach teatralnych wśród najważniejszych w regionie, aw sierpniu w prestiżowej nominacji „Chigiana Music Week”.